Rosa Spier (harpiste)
(Van onze muziekredacteur)
“BIJ de twee keren, dat ik voor de televisie optrad, heb ik één ding kunnen vaststellen: dat dit werk razend moeilijk is. Zo vond ík het tenminste: het vereist nóg grotere concentratie en meer koelbloedigheid dan het optreden in de concertzaal of voor de radio”. Dat is de mening van de harpiste Rosa Spier, vóór de oorlog jarenlang lid van het Concertgebouworkest en thans verbonden aan het Radio Philharmonisch Orkest.
“Vooral voor mijn instrument geldt dit. Want wij moeten naar de snaren van de harp kijken en alles wat je daardoorheen ziet, leidt af. Ik kan bijvoorbeeld niet spelen als er vóór mijn harp een fel gekleurd kleed ligt. En als dan bij televisie-uitzendingen dat niets ontziende, loerende camera-oog en de technici bezig zijn en je ziet dat alles door de snaren van de harp heen, dan moet je oppassen niet afgeleid te worden.
Ik geloof dan ook, dat lang niet iedereen voor dit werk geschikt is. Wat mij betreft, hoe moeilijk ik dit optreden ook vond, toch was het aantrekkelijk en zelfs fascinerend, juist door die hoge eisen, die gesteld worden. Het overwinnen er van maakt het spelen weer prettig, net zo heerlijk als in de concertzaal.
Of ik het publiek erg mis? Neen, ik voel voortdurend via microfoon en camera de aanwezigheid van die talloze luisteraars. Wat het visuele beeld betreft: ik zag het in andere uitzendingen en vond het prachtig, veel levendiger dan film. Ik geloof ook, dat de televisie voor de muziek van groot belang kan worden, want het kan een nieuw publiek mijns inziens naar de concertzaal lokken en bovendien een aantal “kijkers” animeren om zelf wat “aan muziek te gaan doen”. Dit laatste geldt vooral voor de jeugd.
Het is mogelijk, dat sommige mensen, die in de concertzaal met gesloten ogen meer van muziek plegen te genieten dan wanneer zij kijken, in het geheel niet gebaat zijn bij de televisie.
En zelfs zullen misschien enkelen door het zien spelen per televisie, uit de concertzaal wegblijven. Maar het lijkt mij, dat deze nadelen in het niet zinken bij het belang van televisie.