OOK in zijn tweede Chopin-recital, Dinsdagavond in de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw, toonde de pianist Cor de Groot zich een instrumentalist met bewonderenswaardige technische capaciteiten. Het meeste troffen mij de monumentale robuustheid en de virtuositeit in het passagespel.
Maar, evenals in zijn vorige recital, stoorden ook nu weer een vaak harde, stugge toon, die poëtische tederheid uitsluit en een dikwijls sterke onbeheerstheid, welke aan een polonaise of een mazurka de rhythmische basis ontneemt. Bovenal echter miste ik de bezieling, die elke muziek werkelijk leven inblaast.
Koor “Katholiek Haarlem”
In de Grote Zaal voerde het koor “Katholiek Haarlem” terzelfder tijd onder leiding van Albert de Klerk een voorbeeldig samengesteld programma uit. Men zong met grote overgave en veel begrip geestelijke koorwerken van Grieg, Verdi en Bruckner, die helaas merendeels boven de kracht van het lang niet homogene koor gingen.
Het concert was georganiseerd door de directie van “De Tijd” en “De Nieuwe Dag” ten bate van haar fonds tot verstrekking van katholieke dagbladen aan de militairen in Indonesië.
LEX VAN DELDEN