ALS karakteriseering van Rucky van Mill, die Zondagavond in de Amsterdamsche Kleine Zaal een piano-avond gaf, kan gelden: Vrij veel in de vingers, weinig in het hart.
In en uitgebreid programma dat voor de pauze werken van Bach, Beethoven en Chopin vermeldde, hoorde men een pianiste, die in technisch opzicht zeker capaciteiten bezit; een overmatig pedaalgebruik verdoezelde echter bijna alles. Daarbij was haar spel zóó oppervlakkig, dat men geen enkele ontroering onderging.
De toepassing van hulpmiddelen, die gevoeligheid zouden moeten suggereeren, verwekte slechts een sentimentaliteit, die zonder beteekenis was. Een als première aangekondigde “Toccata” van den ons onbekenden componist Sancan bleek ook al een ontstellend gebrek aan muzikale waarde te bezitten.
Conclusie: een zeer onbevredigende avond.
LEX VAN DELDEN