Categorieën
Het Parool

Drie kwartetten bewezen meesterschap van Belgische componisten

A’dams Strijkkwartet speelde in de Kleine Zaal

Kleine landen als België en Nederland hebben nog steeds weinig naam in de officiële muziekwereld, althans op scheppend gebied. Dat dit wat ons land betreft ten onrechte zo is, wisten wij reeds lang. Sinds gisteravond is het duidelijk dat ook België zich met gemak in het internationale milieu zou kunnen handhaven en te oordelen naar het aan drie Belgische strijkkwartetten gewijde programma, door het A’dams Strijkkwartet in de kleine Concertgebouwzaal van de hoofdstad uitgevoerd, is het niet overdreven te beweren dat onze Zuiderburen ver boven het gemiddelde internationale niveau uitsteken.

Want de ten gehore gebrachte werken van Jean Absil, Victor Legley en Raymond Chevreuille – hoe verschillend ook in stijl en uitdrukkingswijze – zijn zonder voorbehoud gave meesterstukken. En er zijn weinig landen welke meer dan één componist bezitten die tot gelijke prestaties in staat is.

Die kwartetten bleken alle drie uitmuntend gecomponeerd te zijn, met een verrassende kennis van de mogelijkheden der combinatie en met een even treffende beheersing van de vorm. Absil is stellig de minst vooruitstrevende, doet in melodiek aan Franck en Debussy denken, maar boeit door de opgewekte onbekommerdheid van zijn muzikanteske invallen.

Legley bezit een aanmerkelijk nieuwere uitdrukkingswijze, gaat dieper en bereikt een sterke, verinnerlijkte expressie, waardoor vooral de langzame delen niet zelden een aangrijpende indruk maken. En Chevreuille zoekt zijn kracht in een breed-opgezette melodiek van dramatische allure, die alle elementen van het theater in zich draagt. Het zou mij niet verbazen als hij zich met succes op het terrein van de opera zou begeven. De geladenheid van zijn kwartet berust grotendeels op de vehementie van de prachtig gebruikte rhythmiek en vooral hierdoor boeien de motorische fragmenten voortdurend.

Het was een hartverheffende avond, waarvoor men behalve de Sectie Holland der I.S.C.M. (die dit uitwisselingsconcert in samenwerking met MANETO organiseerde) bovenal het Amsterdams Strijkkwartet bijzondere dank verschuldigd is: het heeft deze zeer moeilijke werken subliem gespeeld.

LEX VAN DELDEN