WIL men het zingen van de sopraan Helen Alexander, Zondagavond in Amsterdams kleine Concertgebouwzaal beoordelen, dan moet men er vòòr alles rekening mee houden, dat zij twee dingen tegen zich had: een bijzonder duidelijk merkbare verkoudheid èn haar in alle opzichten onvoldoende begeleider Kosti Vehanen, die zeker evenveel noten miste als raak sloeg….
Als ik dit alles in aanmerking neem, dan nòg kon ik in Helen Alexander slechts een zangeres ontdekken, die een behoorlijke, maar toch niet vlekkeloze techniek bezit, een vrij kleine stem, die enkele hoge tonen van soms mooie klank weet te produceren, en een nogal conventionele, weinig overtuigende voordracht.
LEX VAN DELDEN