Men kan het Maria Stroo als een verdienste aanrekenen, dat zij Zaterdagavond in de Kleine Zaal een programma speelde samengesteld uit korte, niet te moeilijke werken van Chopin en Debussy. Haar technische middelen zijn immers zeer beperkt. Dientengevolge ligt haar kracht kennelijk op het terrein van de teedere, verstilde, intieme poëzie.
Ondanks het feit, dat alles wat schraal en mager aandoet, zoodat door gebrek aan expansie veel aan de verkeerde zijde “van het voetlicht” blijft, ondanks het niet steeds omzeilde gevaar van verveling, dat een programma van grootendeels langzame stukken in zich bergt – waarbij wij de kleurige schittering en brille in Debussy, die het geheel had kunnen opfleuren, noode misten – liet Maria Stroo’s vrouwelijke, doch gezonde muzikaliteit een aangename indruk achter.
LEX VAN DELDEN