Idealer uitvoering van Bach’s “Musikalisches Opfer” dan Alma Musica er gisteravond in de kleine Concertgebouwzaal te Amsterdam van gaf, lijkt mij niet bestaanbaar. En wel om twee redenen. Ten eerste is de uitgave door de musicoloog H. T. David in alle opzichten volstrekt zonder weerga: de overzichtelijkheid en helderheid bewondert men voortdurend en de gebruikte instrumenten zijn zo gekozen, dat hun timbres uitstekend bij elkaar passen.
Maar wat zou deze bewerking baten als zij niet tot klinken werd gebracht door een volmaakt ensemble als “Alma Musica”? Hier viel niets te critiseren.
Men moet Everard en Gusta van Royen (fluit en clavecymbel), Haakon Stotijn (hobo, althobo en oboe d’amore), Paul Godwin (viool), Johan van Helden (viool en altviool) en Carel van Leeuwen Boomkamp (cello) dankbaar zijn voor de hernieuwde kennismaking met deze wonderlijk-volmaakte muziek. En nogmaals vaststellen, dat Alma Musica een ongeëvenaard ensemble is dat de hele muziekwereld behoort te kennen. De stampvolle zaal wilde pas vertrekken nadat de laatste (zesstemmige) fuga, als toegift was herhaald.
Werken van Vivaldi en Mozart, welke vóór de pauze werden gespeeld, heb ik niet gehoord, omdat ik toen in de slecht bezette Grote Zaal was, waar Pierino Gamba mij nogmaals overtuigde van zijn uitzonderlijk talent. Hij deed dat – met het Utrechts Stedelijk Orkest – in Verdi’s ouverture “De macht van het noodlot” en Schubert’s “Onvoltooide Symphonie”.
LEX VAN DELDEN