Voor een bijzondere verrassing op het buitengewoon concert, gistermiddag in het Amsterdamse Concertgebouw, zorgden Theo van der Pas en Pierre Monteux met een uitermate poëtische en van luidruchtigheid verstoken vertolking van Beethoven’s eerste pianoconcert. Met opzet noem ik solist en dirigent in één adem, want hier was werkelijk sprake van een volkomen geheel, waarin geen der uitvoerenden zijn wil op de voorgrond plaatste.
Vóór alles werd er eensgezind en zonder virtuoos effectbejag gemusiceerd. Eén intentie was er slechts: Beethoven’s werk in een volmaakt afgewogen kamermuziekstijl tot klinken te brengen. Dat lukte met zulk een spanning dat men voortdurend onder de ban kwam (èn bleef!) van deze prachtige vertolking.
Een vitale, bruisende “Euryanthe”-ouverture van Weber had het concert geopend dat na de pauze werd besloten met herhalingen van Debussy en Elgar.
Officieren en bemanning van de Canadese torpedojagers “Huron” en “Micmac” woonden het concert bij als gasten van het gemeentebestuur.
LEX VAN DELDEN