DE uitgeverij Julius Steeger te Bayreuth heeft onlangs enkele publicaties het licht doen zien die ook voor de Nederlandse muziekliefhebbers van belang zijn. Vooral het bundeltje essays van Hans Mersmann dat “Neue Musik” heet, bevat menig interessant en van oorspronkelijkheid getuigend artikel. Met name het essay over de luisteraars is van uitermate grote importantie (f 3.75).
Het fotomateriaal dat, van een korte tekst voorzien, de inhoud uitmaakt van Leo Hans Schneider’s boekje “Neue Musik, Bayreuther Wochen” demonstreert met welk een intensiteit het muziekleven en -onderricht in Duitsland alweer ter hand wordt genomen (f 4.45).
Zij die zich tot theoretische gebieden der muziek voelen aangetrokken, zullen hun voordeel kunnen doen met Hermann Pfrogner’s “Von Wesen und Wertung neuer Harmonik”, waarmee men het niet steeds eens hoeft te zijn om er toch de verdiensten van te erkennen. (f 3.75).
Dat de Duitser er van houdt symbolen en mythen mede te betrekken in zijn beschouwingen over cultuur, is bekend. Niemand zal het dan ook verbazen te bemerken dat Kurt Overhoff’s uitstekende boekje “Richard Wagners Tristan-Partitur” een “muzikaal-philosophische verklaring” is, voor zover muziek langs deze weg inderdaad te benaderen is. Wie zich met de methode kan verenigen, vindt stellig veel frappants in deze korte, niettemin grondige studie (f 5.25).
L. V. D.