(Van onze muziekredacteur)
“Ze zitten in de voorste drie wagens,” had men mij gezegd. En precies om 9:35 uur stapen die “ze” inderdaad uit die gereserveerde wagons: het mannenkoor “Frohsinn” uit Luzern. Dat was gisteravond aan het Centraal Station in Amsterdam. Zo een 120 man waren het, plus één vrouw: de echtgenote van dirigent Albert Jenny. Ze zijn hier de gast van het mannenkoor “Kunst na Arbeid” dat voor een warme ontvangst zorgde. Eerst koffie drinken in een gereserveerde ruimte: handen worden gedrukt en vriendelijke woorden gewisseld. Frappant tafereel: het oudste lid van “Frohsinn” (de enige Zwitser met baard) komt met een takje Edelweiss naar voren. Biedt het de voorzitter van “Kunst na Arbeid” aan (enige Nederlander met baard!).
Dan verhuist men naar een ander gereserveerd lokaal. Officiële ontvangst: de gastheren zingen o.l.v. Willem Wiesehahn hun gasten het Zwitsers volkslied toe. De voorzitter van “Kunst na Arbeid” spreekt hartelijke begroetingsrede uit. Twee Volendammer boerinnetjes treden naar voren, overhandigen mevrouw Jenny bloemen. De Zwitserse voorzitter dankt, zichtbaar geroerd.
“Frohsinn” laat nog even horen, dat het ook kan zingen en ten slotte spreekt de Zwitserse consul. De gasten krijgen een uitgebreid programma te verwerken: Zondagmorgen leggen zij een krans bij het monument voor de gevallenen op de Dam, daarna gaan zij door de Amsterdamse grachten varen en ‘s avonds treden zij met hun gastheren in het Concertgebouw op. Verheugend is, dat zij dan o.a. Nederlandse werken zingen, van Andriessen en Diepenbrock. Maandag naar de bollenvelden en Dinsdag vertrekt men weer naar huis.
Het eerste programmanummer is vanochtend al afgewerkt. In optocht marcheerde men van het Centraal Station naar het Stadhuis, vóórop de opgewekt blazende politiekapel en vlak daarachter de met bepluimde hoed uitgeruste drager van de blauw-witte “Frohsinn”-vlag. In het stadhuis sprak wethouder De Roos namens het gemeentebestuur een korte begroetingsrede uit, die werd beantwoord door de voorzitter van “Frohsinn”. En ten slotte liet het Zwitserse koor forse klanken door de raadzaal schallen.