EEN even omvangrijk als veelzijdig programma stelde de jeugdige Mexicaanse Charlotte Martin Woensdagavond in de gelegenheid haar uitgesproken pianistische aanleg in de Kleine Concertgebouwzaal aan een klein aantal Amsterdammers te tonen. Zij bleek een voortreffelijke techniek te bezitten, een heldere aanslag en een fijn afgestemd nuanceringsvermogen, eigenschappen, welke – in dienst gesteld van haar gezonde muzikaliteit – uitermate verzorgde vertolkingen opleverden.
Dat niet alles een even diepe indruk achterliet, lijkt mij toe te schrijven aan die verzorgdheid, die aan vertolkingen van een sonate van Van Beethoven en een suite van Bach een wat schoolse afgemetenheid gaf. Hier miste ik ook de overtuiging, de bezielende persoonlijkheid, welke een reproductie meer doen zijn dan alleen maar weergave van het notenbeeld. Aanmerkelijk boeiender klonken twee Debussy’s, overtuigend vooral door de geraffineerde klankschakeringen.
LEX VAN DELDEN