VAN de twintig kinderen van Bach zijn vijf zonen als musici bekend geworden. Daarvan was de oudste, Wilhelm Friedemann misschien wel de geniaalste, maar door hardnekkig gehandhaafde onrechtvaardige oordelen en grotendeels verzonnen verhalen over zijn dronkenschap bleef lange tijd een verkeerd beeld van hem bestaan.
Donderdagavond heeft men in de Kleine Zaal van het Concertgebouw enkele prachtige werken van deze begaafde componist kunnen horen op het slotconcert van het cultureel treffen, dat het Amsterdams Studenten Corps heeft georganiseerd ter gelegenheid van de viering van het 63ste lustrum der universiteit.
Carl Philipp Emanuel, de op Wilhelm Friedemann volgende, minder begaafde zoon van Bach, ontleent in de muziekgeschiedenis zijn betekenis vooral aan zijn boek over het pianospel en aan zijn pianomuziek. Terecht werden deze avond van hem dan ook twee werken voor clavecymbel en clavichord – voorlopers van de piano – uitgevoerd.
Bijzonder was verder, dat men de basblokfluit hoorde, een weinig gebruikt instrument, dat zich bijzonder goed met de altviool en de cello verbindt.
Te weinig toehoorders hebben van deze grotendeels onuitgegeven, vooral op Haydn’s vooruitlopende muziek kunnen genieten, in voortreffelijke uitvoeringen door Hans Brandts Buys (clavecymbel en clavichord), Joannes Collette (fluit), Louis Mieremet (altviool) en Piet Lentz (cello).
LEX VAN DELDEN