DE winst van het recital, dat de sopraan Jiswalda van Ittersum en de pianist Willy Meeuwisse Vrijdagavond in de Kleine Zaal van het Amsterdams Concertgebouw gaven, lag voor mij in drie buitengewoon geestige en oorspronkelijke liederen van de in 1925 gestorven Fransman Eric Satie, die zich hier – evenals in zijn ander werk – weer deed kennen als een zeer bijzondere persoonlijkheid.
Het grotendeels met veel smaak samengestelde programma werd door de zangeres met intelligente voordracht uitgevoerd, maar zij neigt naar het theatrale. Haar zangtechniek bleek niet geheel betrouwbaar te zijn: vooral stoorde een te duidelijk hoorbare ademtechniek en ook de zuiverheid was wel eens zoek.
De pianist speelde zijn soli grof en in een zeer eigengereide opvatting.
In de volle Grote Zaal zongen op hetzelfde uur het kinder-, jongedames- en gemengde koor “Zanggenot” onder leiding van de heer v. d. Togt. Solisten waren Maartje Kliffen, Leni Heere-Henning en Piet van Egmond.
LEX VAN DELDEN