maandag 6 januari 1947
Mannenkoor Euterpe jubileert
Onder aanwezigheid van burgemeester d'Ailly en den hoofdcommissaris vierde het Amsterdamsch Politie Mannenkoor "Euterpe" Zondagavond zijn 35-jarig jubileum met een concert in de goed gevulde Groote Zaal van het Concertgebouw, waar - behalve de jubileerende politiemannen - het kinderkoor Zangklasse Noord en het Amsterdamsch Politie Muziekgezelschap zich lieten hooren: een symbolische combinatie van jeugd en politie.
Verblijdend was vooral dat de Zangklasse Noord onder de gevoelige leiding van J. van Hees een smaakvol programma, samengesteld uit frissche liederen van o.a. P. F. Sanders en H. van Tussenbroek, even frisch en ongekunsteld ten gehoore bracht.
Dirigent Sicking leidde Euterpe beheerscht en het Amsterdams Politie Muziekgezelschap bracht onder de straffe hand van H. van Mechelen, met enkele wel wat luid uitgevoerde nummers, het publiek in een ware feeststemming.
LEX VAN DELDEN
dinsdag 7 januari 1947
Jacques Genty
DE "neue Sachlichkeit", die wij reeds lang overwonnen waanden, blijkt - afgaande althans op het spel van den pianist Jacques Genty Maandagavond in de Kleine Zaal - nog niet verdwenen te zijn.
Uit een goed samengesteld programma van werken van Bach, Beethoven, Debussy en Ravel kreeg men een nuchtere, uiterst koele objectiviteit te hooren, die ons deed herinneren aan schoolsch uitgevoerde études.
Wij misten te zeer poëzie en werkelijke muziek, zoodat wij, even koud als wij gekomen waren, weer huiswaarts togen.
LEX VAN DELDEN
woensdag 8 januari 1947
Theo van der Pas
VOORZOVER men het nog niet wist, heeft men Dinsdagavond in de Kleine Zaal kunnen ervaren dat Theo van der Pas ongetwijfeld één van Nederlands beste pianisten is.
Van het uitgebreide Chopin-programma, dat hij ten gehore bracht, werden de verschillende facetten, die typeerend zijn in het werk van den Poolschen piano-componist bij uitstek in beheerschte en doorleefde vertolkingen duidelijk belicht.
Waar het noodig was speelde Van der Pas nu eens met een virtuoze bravour, dan weer met een innige teederheid zoodat - behalve de hartstochtelijke geladenheid - ook de poëzie recht werd gedaan. Zoo werd het Largo uit de sonate opus 58 tot een subtiele verstilde stemming, die men in onze concertzalen niet vaak aantreft.
Het publiek gaf door een goede opkomst blijk dezen prachtigen Chopin-avond niet te willen missen en dwong Van der Pas enkele toegiften af.
LEX VAN DELDEN
maandag 13 januari 1947
Yfrah Neaman
Zondagmiddag maakten we in de al weer goed bezette Kleine Zaal kennis met den jongen Palestijnschen violist Yfrah Neaman, die een virtuoze techniek (waarin zowel de prachtige stokvoering als de soms onzuivere intonatie treft) paart aan een buitengewone vitaliteit. Deze bruisende muzikaliteit scheen mij de oorzaak van een tè voortvarende uitvoering van Tartini's Duivelstrillersonate en de derde partita van Bach, die een grootere strengheid vereischen.
In de tweede, zeer breedsprakige, sonate van den Engelschman Ferguson - met den componist aan den vleugel - hoorden wij den violist op zijn best en bleek de romantische geest, die dit aan Franck herinnerende werk eigen is, Neaman tot een waarlijk prachtige prestatie te brengen.
Felix de Nobel begeleide Tartini's sonate, zooals wij dat van hem gewend zijn: ideaal.
LEX VAN DELDEN
maandag 20 januari 1947
Jaroslav Vanecek
Zaterdagavond maakte men in de Kleine Zaal kennis met den Tsjechischen violist Jaroslav Vanecek, een zeer Slavisch temperament, volbloed muzikant, wiens uitstekende toonvorming vooral in de cantilene het ideaal zou benaderen, indien hij wat minder gebruik maakte van glissandi.
Het pleit voor zijn levenskrachtige, geëmotioneerde muzikaliteit dat hij zelfs in een zwak werk als Grieg's sonate in c kon boeien. Zijn eigen Spaansche Rhapsodie beteekende echter geen verrijking van zijn toch reeds stijllooze programma.
Jaroslav Mastalir begeleidde den kunstenaar.
Het Westers Harmoniecorps vierde Zondagavond in Bellevue zijn 40-jarige bestaan met een feestconcert dat, onder leiding van Herman Lureman, 't publiek in de juiste stemming bracht om het feest, na een cabaretvoorstelling met bal voort te zetten.
Zang en Vriendschap voerde ter zelfder ure in de Groote Zaal van het Concertgebouw een goed samengesteld programma uit. Onder Karel Böhne's kundige leiding werden o.m. nummers van da Palestrina en Roeske zeer mooi van klank en voordracht gezongen.
Medewerking werd verleend door Theo Baylé (bariton), Wiebe Drayer (tenor) en Kitty Johns (piano).
LEX VAN DELDEN
maandag 27 januari 1947
Volksconcert
HET volksconcert begon Van Beinum Zaterdagavond met Beethoven's Zevende Symphonie. Na een wat voorzichtigen, matten inzet, geraakte men allengs op temperatuur, zoodat het tweede deel uiterst bezield en zeldzaam bloeiend van strijkersklank werd uitgevoerd. Zoo hebben wij 't orkest langen tijd niet meer gehoord.
Na de pauze ontving het publiek met geestdrift Hendrik Andriessen's doorzichtig geïnstrumenteerde Capriccio om vervolgens getuige te zijn van een zeldzaam fijn genuanceerde verklanking van Debussy's Prélude à l'après-midi d'un faune.
Nadat het orkest met betrekkelijk weinig koper en slagwerk was gecompleteerd, hoorde met tot slot de enthousiast gespeelde "Meistersinger"-ouverture van Wagner, die de volle Groote Zaal met haar kletterende pompeusheid tot ware ovaties bracht.
LEX VAN DELDEN
dinsdag 28 januari 1947
Piano-avond Johan Otten
INDIEN de pianist Johan Otten, die zich Maandagavond in de Kleine Zaal aan het Amsterdamsche publiek voorstelde, zich meer zal verdiepen in wat achter de noten leeft, kunnen wij veel goeds van hem verwachten.
Reeds nu overtuigde hij ons van zijn onmiskenbaar talent. Een recital met Beethoven's sonate opus 27 nr. 1 - een uiterst lastig te realiseren stuk - te openen, is een zware opgave, die Otten dan ook niet geheel bevredigend oploste. Zijn spel, hoe helder en gevoelig van toucher het ook was, miste geladenheid, was te gereserveerd.
Rachmaninoff's préludes zijn te levenloos om te kunnen boeien. Maar na de pauze - in Debussy en Roussel - bleek Otten's spel zoo genuanceerd, kleurig en gevoelig te zijn, dat hij een bijna ideaal pleitbezorger voor de moderne Franschen genoemd mag worden.
Het terecht geestdriftige publiek dwong den pianist enkele toegiften af, waarvan vooral Ravel's Valse voortreffelijk gespeeld werd.
LEX VAN DELDEN